سفارش تبلیغ
صبا ویژن
در گذشته مرا برادرى بود که در راه خدا برادریم مى‏نمود . خردى دنیا در دیده‏اش وى را در چشم من بزرگ مى‏داشت ، و شکم بر او سلطه‏اى نداشت ، پس آنچه نمى‏یافت آرزو نمى‏کرد و آنچه را مى‏یافت فراوان به کار نمى‏برد . بیشتر روزهایش را خاموش مى‏ماند ، و اگر سخن مى‏گفت گویندگان را از سخن مى‏ماند و تشنگى پرسندگان را فرو مى‏نشاند . افتاده بود و در دیده‏ها ناتوان ، و به هنگام کار چون شیر بیشه و مار بیابان . تا نزد قاضى نمى‏رفت حجّت نمى‏آورد و کسى را که عذرى داشت . سرزنش نمى‏نمود ، تا عذرش را مى‏شنود . از درد شکوه نمى‏نمود مگر آنگاه که بهبود یافته بود . آنچه را مى‏کرد مى‏گفت و بدانچه نمى‏کرد دهان نمى‏گشود . اگر با او جدال مى‏کردند خاموشى مى‏گزید و اگر در گفتار بر او پیروز مى‏شدند ، در خاموشى مغلوب نمى‏گردید . بر آنچه مى‏شنود حریصتر بود تا آنچه گوید ، و گاهى که او را دو کار پیش مى‏آمد مى‏نگریست که کدام به خواهش نفس نزدیکتر است تا راه مخالف آن را پوید بر شما باد چنین خصلتها را یافتن و در به دست آوردنش بر یکدیگر پیشى گرفتن . و اگر نتوانستید ، بدانید که اندک را به دست آوردن بهتر تا همه را واگذاردن . [نهج البلاغه]
 
دوشنبه 90 فروردین 29 , ساعت 3:49 عصر

نقاشیهای فرافکن

آزمون های نقاشی ابتدا در اوایل قرن بیستم تنها برای برآورد توانایی های شناختی کودکان پدید آمدند ولی به تدریج به حوزه مشکلات عاطفی و تفسیر شخصیت نیز کشیده شدند و به ویژه در دهه 1950 که نظریه روانکاوی بر روانشناسی بالینی غالب بود، رواج زیادی یافتند. اما ازدهه 1970 به دلیل ضعف روایی (اعتبار)، کاهش اعتقاد به نظریه روانکاوی، تاکید بیشتر بر تعیین کننده های موقعیتی رفتار، و مقرون به صرفه نبودن این آزمون ها، کاربرد آنها کاهش یافت. ولی هنوز هم این فنون به خاطر ماهیت جذاب خود و مبتنی بودن بر تصورات عامه (common sense) متداول هستند. با این حال همچون سایر آزمون های فرافکن انتقادات جدی ای بر آنها وارد است.

ادامه مطلب...


لیست کل یادداشت های این وبلاگ